West-Afrikaanse frank in Venezolaanse Bolívar

XOF West-Afrikaanse frank

Land van toepassing:
Benin, Burkina Faso, Ivoorkust, Guinee-Bissau, Mali, Niger, Senegal, Togo

Muntdenominaties in omloop:
1, 5, 10, 25, 50, 100, 200, 250, 500 CFA-franken.

Denominaties van bankbiljetten in omloop:
500, 1000, 2000, 5000, 10.000 CFA-frank.

Geschiedenis referentie:
De CFA-frank werd op 26 december 1945 geïntroduceerd als de enige munteenheid van de Franse gebieden van West- en Centraal-Afrika. Tegen die tijd bestond de Frank Zone (een alliantie die was opgerich...t op basis van voormalige Franse koloniën) ongeveer vier jaar en werd beschouwd als een vrijwillige associatie van deelnemende landen. Aanvankelijk was de gemeenschappelijke munt de Franse frank, maar na de goedkeuring van een decreet in 1945 werd de CFA-frank in omloop gebracht. De valutaverhouding was als volgt: 1 CFA-frank = 1,70 Franse frank. Op 20 november 1963 trad Togo officieel toe tot de Monetaire Unie. Mauritanië verlaat de Monetaire Unie in 1973. Medio 1984 keerde Mali terug naar de vakbond. Op 10 januari 1994 werd na langdurige ontmoetingen in Dakar overeenstemming bereikt over de omvorming van de West-Afrikaanse Monetaire Unie in de West-Afrikaanse Economische en Monetaire Unie, waarbij op 2 mei 1997 de Republiek Guinee-Bissau toetrad , waarbij de aanzienlijk afgeschreven peso die op zijn grondgebied Guinee-Bissau in omloop was, werd vervangen door CFA-frank BCEAO.

VEF Venezolaanse Bolívar

Land van toepassing:
Venezuela

Muntdenominaties in omloop:
500, 100, 50, 25, 5, 2 en 1 bolivar, 50, 25, 10, 5 centimos.

Denominaties van bankbiljetten in omloop:
50.000, 20.000, 10.000, 5000, 2000, 1000, 500, 100, 50, 20, 10 en 5 bolivars.

Geschiedenis referentie:
Bolivar is eerst een kleine (in 1871-1879), en vervolgens de belangrijkste (van 1879 tot 2018) munteenheid van Venezuela. Bolívar is vernoemd naar de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsheld Simó...n Bolívar. De bolívar werd aangenomen onder de monetaire wet van 1879, ter vervanging van de kortstondige Venezolano met een snelheid van vijf bolívares tot één Venezolano. De bolivar werd oorspronkelijk gedefinieerd door een zilveren standaard, gelijk aan 4,5 gram puur zilver, volgens de principes van de Latijnse Monetaire Unie. De monetaire wet van 1887 maakte de gouden bolivar onbeperkt wettig betaalmiddel, en de gouden standaard werd in 1910 volledig van kracht. Venezuela verliet goud in 1930, en in 1934 werd de wisselkoers van de bolivar vastgesteld in Amerikaanse dollars op een koers van 3,914 bolivars = US $ 1, getaxeerd op 3,18 bolivars = US $ 1 in 1937, een koers die duurde tot 1941 tot 18 februari, 1983 (nu Black Friday (Viernes Negro) genoemd door veel Venezolanen), de Bolívar was de meest stabiele en internationaal erkende valuta in de regio. Het werd vervolgens het slachtoffer van een enorme devaluatie.